La balena Istituto per l' arte e il restauro Florence 1994

This project is all about designing a seaside sunbather’s service point. It makes reference  to a sea whale, and includes coffee-bar, changing rooms, showers, toilets, children's swimming pools and of course plenty of shade.

Το project αυτό αφορά το σχεδιασμό ενός παραθαλάσσιου σημείου εξυπηρέτησης λουόμενων. Μια εγκατάσταση που θυμίζει θαλάσσιο κήττος και περιλαμβάνει καφέ-μπαρ, αποδυτήρια, ντους, τουαλέτες, πισίνες για μικρά παιδιά και άφθονη σκιά. 



Μια εγκατάσταση που θυμίζει θαλάσσιο κήττος, μία φιγούρα γνώριμη και παράλληλα αγαπητή σε μικρούς και μεγάλους που φέρνει στο νου ιστορίες από διηγήσεις ναυτικών. Δυστυχώς σήμερα τα περισσότερα κήττη τείνουν να εξαφανιστούν από την υπεραλίευση και τη μόλυνση των θαλασσών. Η ραχοκοκκαλιά ξεβρασμένη στην άμμο μεταφέρει το δικό της μήνυμα. Έχει σκοπό να αφυπνίσει και να υπενθυμίσει ότι, ο σεβασμός στο περιβάλλον και σε κάθε είδους θαλάσσια ζωή είναι ύψιστης σημασίας, ακόμα περισσότερο για εμάς τους Έλληνες που ζούμε σε μία χώρα που αποτελείται από 16.300 χλμ ακτογραμμής.


Η εγκατάσταση περιλαμβάνει καφέ-μπαρ, αποδυτήρια, ντους, τουαλέτες, πισίνες για μικρά παιδιά και άφθονη σκιά. Ένα σύμπλεγμα από ξύλινους φορείς σχηματίζουν τη ραχοκοκκαλιά του κήττους. Πάνω σε αυτούς προσαρμόζονται εδικά τεχνικά πανιά τα οποία ρυθμίζονται ηλεκτρικά και προσφέρουν άφθονη σκιά. Το πατάρι λειτουργεί και ως belvedere τις απογευματινές ώρες. Η κατασκευή κοιτάζει προς τη θάλασσα και η προσέλευση των επισκεπτών γίνεται από την ουρά. Τα υλικά κατασκευής είναι όλα φιλικά προς το περιβάλλον και υιοθετείται στο μέγιστο η φιλοσοφία της οικονομίας και της ανακύκλωσης.

  

Οι φάλαινες έχουν κυνηγηθεί πολύ από τον άνθρωπο για το λίπος τους, που χρησιμοποιείται στην παρασκευή μαγειρικού λίπους, σαπουνιών, κεριών, καλλυντικών, βερνικιών και μελάνης, για τη σάρκα τους, που εκτός από τροφή για τον άνθρωπο χρησιμοποιείται ως τροφή για οικόσιτους σκύλους και γάτες και για τις μπαλαίνες τους, τα οστά τους που χρησιμεύουν ως ίπασμα. Αποτέλεσμα της φαλαινοθηρίας είναι η δραματική μείωση του πληθυσμού τους και ο κίνδυνος εξαφάνισης πολλών ειδών. Τις τελευταίες δεκαετίες υπήρξε διεθνή κινητοποίηση για τη λήψη δραστικών μέτρων για την προστασία τους από την οποία απέχουν η Ιαπωνία και η Νορβηγία, οι οποίες συνεχίζουν τη φαλαινοθηρία για εμπορικούς σκοπούς. Η φαλαινοθηρία δεν αποτελεί όμως το μοναδικό κίνδυνο για τα θαλάσσια κήττη. Οι επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας, όπως οι κλιματικές αλλαγές, η ρύπανση, η υπεραλίευση, η καταστροφή του όζοντος, ο θόρυβος μέσα στις θάλασσες που προκαλείται από τα στρατιωτικά sonars χαμηλής συχνότητας και οι προσκρούσεις πλοίων, προυποθέτουν τεράστιους κινδύνους. Η συστηματική αλιεία απειλεί τα αποθέματα τροφής των φαλαινών, ενώ παραμονεύει ο κίνδυνος παγίδευσής τους στα δίχτυα των μεγάλων αλιευτικών σκαφών.